Historia powstania skansenu w Pszczelej Woli

Zespół uli znajdujący się na terenie parku pałacowego w Pszczelej Woli stanowi dużą wartość dokumentalną dla historii pszczelarstwa w Polsce. Wiele eksponatów pamięta trzy ubiegłe stulecia, jak i początki bieżącego, przypominając nam o naszym pochodzeniu, korzeniach, kulturze, sztuce oraz obyczajach.

Jako najstarszy zabytek w swoich zbiorach posiadamy ul wykonany z drewna sosnowego pochodzący z XVII wieku, ofiarowany przez Józefa Krasnowskiego.

W skansenie zgromadzone zostały unikalne eksponaty dokumentujące sztukę, pracę bartnika i pszczelarza; jej historię, rozwój i współczesność. W zbiorach znajdują się między innymi: stare ule, naczynia na miód, narzędzia bartne, prasy do miodu, miodarki drewniane i wiele innych.

Idea założenia skansenu pszczelarskiego i tzw. Izby pamiątek pszczelarskich powstała w końcu lat 60-tych . Wyszukane w terenie w czasie rajdów i wycieczek eksponaty zaczęto skupować i gromadzić w Technikum pszczelarskim. Z tych zbiorów w 1973 roku powstał skansen i Izba pamięci, które stały się pomocą naukową i atrakcja turystyczną zarówno dla uczniów, uczestników kursów, jak i przybywających wycieczek. Uroczystego otwarcia skansenu w dn. 17 czerwca 1973 roku dokonał prof. dr A. Demianowicz wraz z doc. dr. J. Woźnicą, przecinając wstęgę podczas obchodów Święta Miodobrania.

Dziś każda z wycieczek odwiedzających Pszczelą Wolę z zainteresowaniem ogląda „ocalone od zapomnienia” przedmioty i parowiekowe kłody.

Zabytki zgromadzone w skansenie pozwalają naocznie poznać historię pszczelarstwa na ziemiach polskich.

Klasa I gimnazjum